Tusk się mianował.

Wygrana Platformy Obywatelskiej uprawiana Donalda Tuska do wielkiej pewności siebie. Jednak premier zapomniał, że prezydent też ma coś do powiedzenia, szczególnie w kwestii desygnowania głowy rządu. Donald Tusk w POLITYCE ujawnił, że do nowego roku nie zamierza zmieniać składu rady ministrów. Wcześniej Bronisław Komorowski zapowiedział, że będzie spotykał się z przywódcami partii, które dostały się do parlamentu. Po tych rozmowach miał wedle swoich kompetencji desygnować premiera. Wybór był oczywisty, ale Donald Tusk swoimi niekonsultowanymi wcześniej z Komorowskim decyzjami odebrał mu tę prerogatywę.
Prezydent ze spotkań z liderami sejmowych partii nie rezygnuje, ale mają one teraz charakter raczej towarzyski, bo wszystko już zdecydował premier.
Zapewne Tuska zirytował fakt, że Komorowski w powyborczy poniedziałek najpierw spotkał się z Grzegorzem Schetyną, a nie z nim. Premier, nie konsultowanymi z prezydentem decyzjami, o kontynuacji pracy rządu w nie zmienionym składzie przez najbliższe kila tygodni, chciał pokazać kto tu rozdaje karty.
Niekwestionowane historyczne, powtórne z rzędu zwycięstwo daje mu prawo do pewności siebie. Jednak pokazanie w tak dobitny sposób Komorowskiemu, że nie musi się z nim liczyć, to posunięcie o krok za daleko. Tu jak bumerang wracają pytania, czy prezydent, który ma tak silny mandat z wyborów bezpośrednich nie ma za mało kompetencji. Na pewno premier nie powinien odbierać mu tej skromnej prerogatywy występowania w roli arbitra między tymi, którzy dostali się do parlamentu. Prezydencki zamiary spełzły na niczym. Bronisław Komorowski musi przyzwyczajać się do myśli, że nie będzie mu dane powalczy o drugą kadencję w Wielkim Pałacu. A szorstka przyjaźń którą obserwowaliśmy na linii Kwaśniewski – Miller, również w przypadku duetu Komorowski – Tusk staje się faktem.