Dorn wyczekuje

Na początku kadencji wszyscy posłowie meldują się w klubach parlamentarnych. Ale nie Ludwik Dorn, który oświadczył na swoim blogu: „Zdecydowałem się pozostać – przynajmniej na razie – w tej kadencji posłem niezrzeszonym i nie aplikować o członkostwo w klubie PiS”. Dodaje, że „PiS nie ma wobec mnie żadnych zobowiązań; moje dawne zobowiązania wobec PiS-u wygasają w dniu rozpoczęcia VII kadencji Sejmu, natomiast pojawia się jedno nowe – nie mogę zostać członkiem klubu lub koła, które popiera rząd, wobec którego PiS jest w opozycji.” Z pewnością siebie stwierdza, że Jarosław Kaczyński przyjąłby go z otwartymi ramionami w progach swojego klubu. Z drugiego miejsca w okręgu podwarszawskim zdobył p 60 tys. głosów mniej niż w poprzednich wyborach, więc jego mandat nie jest aż tak mocny, jakby sobie tego życzył. Dorn nie przyjmie zaproszenia Kaczyńskiego, bo jak twierdzi zysk dla PiS-u z takiej operacji byłby niewielki ( różnica między 158 a 159 ślepymi bagnetami jest minimalna), a jego straty– bardzo duże. „Choć w VI kadencji byłem posłem niezrzeszonym, to zdołałem sobie wyrobić specyficzną pozycję – kogoś, za kim nie stoi żadna siła polityczna, ale z kim warto rozmawiać i go wysłuchać. Jest oczywiste, że przystępując do klubu PiS pozycję tą bym stracił, a nic nie zyskał w zamian.” – pisze na blogu. Moim zdaniem zyski PiS z jego akcesu do klubu trochę minimalizuje. Będąc na zewnątrz może przecież bezkarnie krytykować posunięcia prezesa i jego najbliższych współpracowników, bez ryzyka zakazu publicznych wystąpień (jak dziś Tadeusz Cymański).
Dorn, doświadczony polityk, bacznie przygląda się partyjnym rozgrywkom i wyczekuje. Sam przyznaje, że „to, co się tam dzieje, może mieć w bliższej lub dalszej przyszłości wpływ na ewentualne ustalenia dotyczące zasad mojej współpracy z PiS-em”. Dorn chce wrócić do PiS- u, ale na pewno nie w roli szeregowego posła. Jest na to zbyt ambitny i dumny. Myślę, że po cichu liczy na to, że „ziobrystom” uda się to, co nie udało się jemu, Pawłowi Zalewskiemu i Michałowi Ujazdowskiemu – gdy pełnili funkcje wiceprezesów PiS. W słynnym liście do delegatów na zjazd partii prawie cztery lata temu trzej reformatorzy pisali: „Jeśli kongres przerodzi się w manifestację poparcia dla mechanizmów jednoosobowego kierownictwa, posługującego się narzędziami adiutancko-pretoriańskimi, apelujemy o decyzję ważką i bolesną – wstrzymanie się, gdy głosowane będzie votum zaufania dla Jarosława Kaczyńskiego”. Sytuacja zmieniła się o tyle, że PiS przegrał kolejne wybory. Po ostatnim posiedzeniu nowego klubu poselskiego, reformatorskie nadzieje Dorna w wykonaniu Ziobry z pewnością nieco osłabły. Powinien przyzwyczaić się do myśli, że ławkę rezerwowych – niezrzeszonych będzie grzał dłużej, niż wydawało mu się jeszcze kilka dni temu.