Kto pierwszy po Millerze?

Sprawa przywództwa w SLD jest rozstrzygnięta – Miller przez najbliższe cztery lata będzie rządził partia. Na sobotnim kongresie rozegra się walka o stanowisko sekretarza generalnego. To on, a nie kilku wiceprzewodniczących, jest tak na prawdę drugą osobą w partii. Sekretarz zarządza partyjnymi pieniędzmi, nadzoruje lokalne struktury i kieruje pracami Krajowego Komitetu Wykonawczego. Gdy Sojusz był na szczycie to Mrek Dyduch i Krzysztof Janik piastowali tę funkcję.

Dziś na pierwszego po Leszku Millerze szykują się Leszek Aleksandrzak (rocznik 1958), poseł od dwóch kadencji i Krzysztof Gawkowski (rocznik 1979), radny mazowieckiego sejmiku. Tak na prawdę to starcie o wpływy Grzegorza Napieralskiego, wspierającego Aleksandrzaka i Włodzimierza Czarzastego, który popiera młodego samorządowca. Czarzasty został ostatnio szefem mazowieckich struktur Sojuszu, a Gawkowski awansował na sekretarza rady wojewódzkiej. Aleksandrzak to prawa ręka Napieraslkiego, kiedy ten stał na czele Sojuszu. Obsadzając go w roli sekretarza generalnego Napieralski liczy na zachowanie wpływów w ścisłym kierownictwie. Jednak Millerowi bliżej dziś do Czarzastego niż do Napieralskiego, dlatego udzieli, choćby cichego poparcia Gawkowskiemu. On też daje większe szanse na skuteczną rywalizację z dynamicznym Ruchem Palikota.
W zeszłym tygodniu zakończyły się internetowo – listowne wybory powszechne na szefa SLD. W partii twierdzą że z 58 tys działaczy zagłosowało prawie 14 tys. Jeśli Leszek Miller dostał w więcej głosów na „tak” niż na „nie” to na Kongresie już tylko formalnie przedstawi się jako nowy – stary przewodniczący. I tak najpewniej się stanie. Jeśli jednak głosowanie online nie było dla niego łaskawe, to zagłosują delegaci, którzy nikogo poza Millerem do wyboru i tak nie mają.
Przy okazji głosowania posiadacze SLD-owskiej legitymacji mogli się też wypowiedzieć w kilku programowych kwestiach. Wiele odpowiedzi była przewidywalna, ale zaskakuje, że aż 41 proc. wypowiedziało swoje nie dla parytetów na listach wyborczych, a tylko cztery procent nie ma nic przeciwko tym równościowym rozwiązaniom. Grzegorz Napieralski mówił kiedyś stanowczo, że „brak parytetów na listach wyborczych jest niezgodny z konstytucją”, może warto by Sojusz przekonał do tego również swoich działaczy. Patrząc na wybory wojewódzkich przewodniczących kobiety nie czują we władzach partii najlepiej reprezentowane. Nawet jeśli Katarzyn Piekarska, na pocieszenie, po przegranej z Czarzastym o przywództwo w mazowieckiej SLD, zostanie wiceprzewodnicząca partii, to patrząc na zakres kompetencji, nie ma złudzeń, że to funkcja raczej tylko dekoracyjna.