Komu zależy na osłabieniu Millera?

Leszek Miller jest zakładnikiem 16 baronów SLD, którzy nie chcą zgodzić się na koalicję z Palikotem. W partii słychać, że część z nich gra na wyborczą porażkę Sojuszu w jesiennych wyborach samorządowych, po której wysadzą Millera z fotela szefa SLD. Dziś najgłośniej przeciwko tej koalicji krzyczy, tak bardzo milczący przez ostatnie miesiące, Grzegorz Napieralski, były szef SLD.
Od kilku lat wiadomo, że Leszek Miller chce zwieńczyć swoją polityczną karierę, zasiadając w fotelu wicepremiera. Widać to po stylu uprawiania jego opozycyjności do Platformy. Nigdy w słowach i czynach nie przekracza granicy, która zamykałaby mu drogę do współrządzenia z Tuskiem (na podmiankę za PSL). Platformie taka wymiana nawet pasuje, bo ma do załatwienia kilka światopoglądowych zaległości ustawowych, których nie da się nadrobić z konserwatywnymi ludowcami. Wiadomo, że ze względu na polityczne i osobiste zaszłości Tusk do koalicji Palikota nie zaprosi.

Jednak zanim dojdzie do rozdania parlamentarnego, partie muszą pokazać, ile znaczą już za chwilę, jesienią, w wyborach samorządowych. Millerowi w tych ostatnich europejskich nie udała się koronacja na lidera lewicy. Palikot nie zdobył co prawda żadnego mandatu, ale Miller, zgarniając o dwa punkty mniej niż w poprzednich eurowyborach, też niczego wielkiego nie udowodnił.

Szef Sojuszu widzi, że PiS po wchłonięciu Gowina i Ziobry dostaje sondażowe premie, więc przełykając osobiste urazy, chce zjednoczenia lewicy. Pod rękę z Palikotem na pewno zdobyliby w samorządach więcej niż w pojedynkę. Zwycięstwo w tych lokalnych wyborach jest partii, zniecierpliwionej eurowyborczą porażką, bardzo potrzebne. Jednak baronowie, wybierani przez partyjne doły, są przekonani, że koalicja z Palikotem oznacza mniej miejsc na listach dla ich ludzi. To oni, a nie Miller będą musieli się przed lokalnymi działaczami z tego tłumaczyć.

Kiedy baronowie tak jednogłośnie nie zgodzili się na propozycję Millera, ten miał im powiedzieć, że będą odpowiedzialni za wynik jesiennych wyborów.  Ale tak naprawdę to odium dość prawdopodobnej porażki spadnie na szefa SLD. To on będzie z niej rozliczany i to on będzie musiał zapłacić za nią cenę, być może najwyższą.

Znajdą się w partii chętni na jego miejsce. Grzegorz Napieralski, baron na Pomorzu Zachodnim, najgłośniej mówi o tym, że Palikot może iść z Sojuszem, ale pod sztandarami SLD. Wie, że to warunek niemożliwy do spełniania i kończy tym samym rozmowę o wyborczej koalicji, ryzykując wyborczą porażkę.

Trudno więc nie zgodzić się z Januszem Palikotem, że bunt baronów „wygląda na skoordynowaną akcję tych wszystkich liderów, którym przewodzą prawdopodobnie Czarzasty i Napieralski”. Na osłabieniu Millera najbardziej mogą skorzystać właśnie ci dwaj ostatni.