Panowie z PiS znów wymyślili Panią Gilowską

Prezes Jarosław Kaczyński podobno osobiście miał zaproponować Zycie Gilowskiej, żeby stanęła do walki o fotel prezydenta Lublina. Do tej pory Gilowska chętnie odpowiadała na wezwania PiS, ale często też „z przyczyn zdrowotnych” nie kończyła swojej misji.

Zyta Gilowska (do której Donald Tusk zwracał się kiedyś: „siostro”) jako broń przeciwko Platformie została wymyślona przez panów piarowców z PiS już kilka lat temu. Była to broń skuteczna, ale też taka, która już kilkukrotnie oddalała się z placu boju.

Na pewno głównym atutem Gilowskiej w oczach Jarosława Kaczyńskiego jest to, że była w Platformie, a co więcej współtworzyła tę partię, była nawet jej wiceprzewodniczącą. Tak samo zresztą dla Donalda Tuska najważniejszym przymiotem Michała Kamińskiego (lubelskiego kandydata PO w ostatnich eurowyborach) jest jego wieloletnia przynależność do PiS. Niemałą rolę w całej tej międzypartyjnej rozgrywce odgrywa też urażona duma i ambicja Gilowskiej. Przypomnę, że Tusk pozbył się jej z partii w 2005 r., bo zatrudniała w biurze poselskim swoją synową, a synowi zlecała ekspertyzy prawne i umieściła go na pierwszym miejscu na liście wyborczej PO właśnie w Lublinie. Pewnie dlatego Gilowska chętnie odpowiada „tak”, kiedy Kaczyński proponuje jej rożne prestiżowe stanowiska.

W styczniu 2006 roku prezydent Lech Kaczyński na wniosek premiera Kazimierza Marcinkiewicza wręczył jej tekę wicepremiera i ministra finansów. Została odwołana już pół roku później, po tym jak Rzecznik Interesu Publicznego zarzucił jej „kłamstwo lustracyjne”. Sąd lustracyjny pierwszej instancji orzekł ostatecznie, że złożyła zgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne. Już we wrześniu wróciła na fotel wicepremiera i szefa resortu finansów w rządzie Kaczyńskiego. Potem z sukcesem zawalczyła o mandat poselski dla PiS w trudnym dla tej partii okręgu wielkopolskim. Ale już kilka miesięcy później – jak podawała w oficjalnych komunikatach – „ze względów zdrowotnych” złożyła mandat. Jej miejsce w ławach poselskich zajął Jan Libicki, o ironio, dziś senator Platformy Obywatelskiej z Wielkopolski.

Ale Gilowska długo nie pozostawała w cieniu. Dwa lata po odejściu z Sejmu, w 2010 r., Lech Kaczyński powołał ją w skład Rady Polityki Pieniężnej. Z tej funkcji po prawie trzech latach też dobrowolnie zrezygnowała, i znów ze względów zdrowotnych. Jej odejście nie było zaskoczeniem, ponieważ już od pewnego czasu stan zdrowia nie pozwalał jej uczestniczyć we wszystkich posiedzeniach RPP. Później Gilowska mimo zapowiedzi nie pojawiła się też na gospodarczej debacie organizowanej przez PiS. O jej nieobecności miała zdecydować zdrowotna niedyspozycja.

Czy ostatecznie Zyta Gilowska przyjmie propozycję Jarosława Kaczyńskiego i powalczy o fotel prezydenta Lublina – pewnie dowiemy się już za kilka dni. Jak donosi Dziennik Wschodni, była wicepremier jeszcze nie podjęła ostatecznej decyzji. PiS od dłuższego czasu szuka kandydata, który mógłby zagrozić cieszącemu się dużą popularnością urzędującemu prezydentowi Lublina Krzysztofowi Żukowi (PO). Część działaczy z regionu uważa, że Gilowska nadaje się do tego wręcz idealnie. – Oboje pochodzą ze Świdnika, oboje są dziś związani z Lublinem, a kiedyś z PO. No i Gilowska zna słabe strony prezydenta Żuka, więc myślę, że może mu zagrozić – mówi polityk PiS związany z Lubelszczyzną.

Dla PO Lublin zawsze był miejscem dość specyficznym, kojarzącym się polityczną woltą. Liderami partii byli tu: Zyta Gilowska (odeszła do PiS), Janusz Palikot (założyciel Twojego Ruchu), potem Stanisław Żmijan (związany z partyjną frakcją spółdzielców), a dziś minister skarbu Włodzimierz Karpiński (przez wiele lat wierny schetynowiec, który ostatecznie przeszedł na stronę Tuska).

Tusk zmartwił się na pewno na wieść o tym, że jego mocny kandydat na prezydenta, sprawny prezydent z ramienia PO Krzysztof Żuk, będzie musiał walczyć ze współzałożycielką partii. PiS-owi postawienie na prof. Gilowską na pewno się opłaci. Jednak biorąc pod uwagę problemy zdrowotne, przez które Zyta Gilowska wycofywała się z życia publicznego, można zapytać: jeśli Gilowska zdobędzie lubelski Ratusz, to czy pozostanie na stanowisku do końca kadencji? Porzucenie fotela prezydenta miasta jest na pewno bardziej kosztowne (w sensie materialnym, ale też społecznym) niż złożenie funkcji w RPP czy poselskich. Może powinniśmy oczekiwać od PiS jasnej deklaracji na ten temat.