Po co posłom sejmowa kaplica?

Ostatnio Senator Filip Libicki (PO) pożalił się, że w kaplicy sejmowej przestały odbywać się nabożeństwa. Zapowiada interwencję w tej sprawie u metropolity warszawskiego. Kto powinien odprawiać te msze, kto w nich uczestniczy i jak doszło do tego, że w Sejmie wzniesiono kaplicę?

Kaplica sejmowa pw. Bogurodzicy Maryi Matki Kościoła znajduje się w Nowym Domu Poselskim. Otwarta jest przez całą dobę. Dwadzieścia jeden lat temu stu posłów prawicy wystąpiło z wnioskiem, by na kaplicę zaadaptować starą sejmową pralnię. 1 maja 1993 r. poświęcił ją kardynał Józef Glemp.

Msza o deszcz

Posłowie zamawiają w niej czasem okolicznościowe msze, jak ta sprzed kilku lat, kiedy panowały susze. Na prośbę PiS modlono się wtedy o deszcz. Poseł sekretarz, odczytując na posiedzeniu Sejmu komunikat o tym wydarzeniu, nie mógł opanować śmiechu. Zdenerwowany marszałek Marek Jurek upomniał zebranych, że „jeśli ma możliwość w inny sposób wpłynąć na realizację tej intencji, to w imieniu posłów PiS bardzo o to prosi”.

Pięć lat temu komisja regulaminowa wygospodarowała fundusze na remont kaplicy, bo – jak twierdzili zainteresowani – „jej wygląd zniechęca do uczestnictwa w porannych mszach”.

Po remoncie ze ścian zniknęła drewniana boazeria i stanął konfesjonał ufundowany przez kluby PiS, PSL i przez niektórych parlamentarzystów z innych klubów. Ważnym elementem wystroju jest fotel – to tutaj spoczął Jan Paweł II w czasie wizyty w Sejmie. Wisi tu też obraz Matki Bożej Trybunalskiej. Nasi parlamentarzyści jako jedyni w Europie mają bowiem swoją boską patronkę.

Nowy wystrój nie zwiększył jednak frekwencji. Kiedy kilkanaście miesięcy temu rozmawiałam z ówczesnym duszpasterzem parlamentarzystów ks. Pawłem Powierzą, mówił, że w dzień powszedni na mszę o 7.30 przychodzi kilkanaście osób. Zdecydowanie więcej wpada na chwilę modlitwy i prosi o błogosławieństwo na trudnej parlamentarnej drodze. Niektórzy zbierają się na wspólne modlitwy wieczorne. Są tacy, którzy omijają kaplicę, bo gdy chcą się pomodlić, to wolą przejść się na plac Trzech Krzyży do kościoła św. Aleksandra. Inny poseł wspomniał mi, że choć jest wierzący, to raczej nie zagląda do sejmowej kaplicy. Poseł ów lubi wygrzewać się w sąsiadującej z kaplicą saunie. Tłumaczy w zaufaniu, że jest mu dość niezręcznie karmić się bożym ciałem w świątyni tuż po tym, jak wcześniej dotykał jej ścian swoim gołym ciałem w saunie.Tylko dla katolików

Gdy powstawała kaplica, wicemarszałek Jacek Kurczewski z KLD proponował, by miała charakter ekumeniczny. Ale nikt nie podjął tematu. Kilka lat później prawosławny poseł z Podlasia Eugeniusz Czykwin (SLD) chciał powiesić w kaplicy ikony patronów prawosławia św. Cyryla i Metodego, ale duszpasterz parlamentarzystów nie podzielał jego entuzjazmu.

Warto zauważyć, że w europarlamencie w Brukseli też jest miejsce modlitwy, ale tam dobrze czują się wyznawcy wszystkich religii. To przestronny pokój, w którym w każdym momencie można zmienić wystrój i symbole religijne na odpowiadające danemu wyznaniu.

W czerwcu w polskim parlamencie zmienił się kapelan. Kard. Kazimierz Nycz powołał na to stanowisko wykładowcę Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego ks. Piotra Burgońskiego. Nie ma tu żadnych podtekstów ani głębszych przyczyn, takie zmiany kadrowe w Kościele to zwyczajna sprawa. Dla niektórych posłów to jednak zmiana dość znacząca, bo wraz z tą nominacją w sejmowej kaplicy zamarło życie duchowe. Zwracał na to uwagę senator Libicki.

Rzecz w tym, że odkąd nowy kapelan 1 sierpnia objął formalnie posługę parlamentarną, msze w kaplicy się nie odbywają. Poprzedni kapelan odprawiał nabożeństwa nie tylko w dni posiedzeń Sejmu, ale także wtedy, gdy posłowie przy Wiejskiej nie pracują. Teraz trwają sejmowe wakacje, które zbiegły się podobno z urlopem kapelana. Podobno już od pierwszego sejmowego posiedzenia Sejmu, w ostatnim tygodniu sierpnia, wszystko ma wrócić do normy. Posłowie znów będą mogli w pełni korzystać z posług duchownego.