Prezydent ma problem z konwencją antyprzemocową. Ale dlaczego?

Ze zdumieniem wysłuchałam, co prezydent Bronisław Komorowski miał do powiedzenia na temat tak zwanej konwencji antyprzemocowej. W rozmowie z Katarzyną Kolendą-Zaleską na pytanie o to, kiedy ratyfikuje konwencję, odpowiedział: „Nie wiem, nie znam tego, jak się zapoznam, to będę mógł odpowiedzieć, czy jest jakiś delikt poważny”. Przecierałam oczy ze zdumienia i od piątku trzyma mnie to zdziwienie. Ustalmy kilka faktów.

Ustawa, która po ciężkich bojach toczonych przy Wiejskiej wyszła wreszcie z Sejmu, składa się z zaledwie dwóch artykułów. „Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r.”.

Ustawa już trafiła do Senatu, który ma 30 dni, żeby zająć stanowisko. Choć senatorowie Platformy nie są w tej sprawie jednomyślni, znajdzie się większość, żeby przegłosować ustawę bez poprawek. Bo i co w tym jednym zdaniu można poprawić? Potem ustawa trafi na biurko Bronisława Komorowskiego, który ma 21 dni na decyzję.

Drogi ma dwie: może podpisać tę ustawę, która pozwala mu na ratyfikację konwencji, może tę ustawę zawetować albo wysłać ją do Trybunału. Terminu nie może przekroczyć, decyzja zapaść musi. Nie określono przy tym, do kiedy konwencję powinien podpisać. Może to przeciągać w nieskończoność.

To, w jaki sposób dziś wypowiada się w tej sprawie, nie jest dobrym sygnałem. Prezydent mówi nam dziś: „Jak się zapoznam, to będę mógł odpowiedzieć, czy jest jakiś delikt poważny”. Dyskutujemy o tej sprawie od trzech lat (!), a prezydent nie zna tej konwencji? Nie miał czasu się z nią zapoznać?

Mówi dalej: „Będę się starał sprawę dokładnie rozpoznać, bo pewnie jest tego warta”. Będzie się starał? Pewnie jest warta? Rozumiem, że w grę wchodzi polityka, że trwa kampania wyborcza, że prezydent gra trochę na czas, że waży, co mu się dziś opłaca.

Waży więc dziś: lepiej jeszcze nie podpisywać i zyskać punkty u tych, którzy wieszczą, że zaleje nas „potworny gender”, czy może lepiej nie podpaść tym, którzy uważają, że konwencja jest ważna i potrzebna.

Dzięki tym zapowiadanym już analizom i konsultacjom Komorowski chce się wytłumaczyć przed konserwatywnym elektoratem. Podpisze i powie pewnie coś w rodzaju: wszystko przeanalizowałem dokładnie i żadnego zagrożenia nie ma. Ale świadomi wagi tej konwencji mogą mu wtedy odpowiedzieć: Panie Prezydencie, miał Pan na to bardzo dużo czasu. O co tak naprawdę chodzi?

Pewnie o głosy wyborcze. Może więc ktoś razem z tą ustawą i konwencją do podpisania powinien położyć prezydentowi na biurku badanie IBRiS dla „Rzeczpospolitej”? Wynika z niego, że 89 proc. Polaków opowiada się za ratyfikacją tzw. konwencji antyprzemocowej. Tych dziesięciu procent Pan prezydent ani do siebie, ani do konwencji już nie przekona.