O czym narodowcy dyskutowali z SLD w Radomiu?

Tydzień po tym jak narodowcy zaatakowali działaczy KOD, przedstawiciele Ruchu Narodowego spotkali się z politykami SLD. To dość nietypowe spotkanie zorganizował Sojusz.

W ostatni piątek po jednej stronie stołu zasiadł Janusz Cichy, przedstawiciel SLD, po drugiej lider radomskiego Ruchu Narodowego Miłosz Anduła. Policja wyciągnęła wnioski z przebiegu obchodów rocznicy Czerwca’76. Wtedy nie wysłała na manifestacje (KOD i Narodowców) wystarczających posiłków i doszło do bijatyki. Tym razem mocno obstawiła wydarzenia. Było spokojnie, choć debata momentami była dość gorąca.

Już na wstępie rozmówcy powiedzieli sobie kilka mocnych słów. Odpowiedzieli na pytanie: co ich środowiska myślą o sobie nawzajem? Kim jest stereotypowy narodowiec i przedstawiciel lewicy? Działacze SLD w powszechnej opinii członków Ruchu Narodowego to ludzie bez kręgosłupa, złodzieje, krętacze, koniunkturaliści. A według członków SLD „standardowy” narodowiec to faszysta, spadkobierca nazistowskich bojówek, człowiek bez tolerancji.

Po co chcecie rozmawiać z narodowcami, i to dokładnie tydzień po ataku na działaczy KOD, o czym głośno było na całą Polskę? – pytamy Marcina Dąbrowskiego, szefa SLD w Radomiu.
Marcin Dąbrowski: – Polityka stała się grą wywoływania negatywnych emocji. Wyborcy idą do urn i nie głosują „za czymś”, ale „przeciwko czemuś”. Politycy sami spłycili demokrację wywoływaniem sztucznych wojen, a w samorządzie tworzeniem i pilnowaniem przez kolejne kadencje własnych synekur. A co mają z tego mieszkańcy? Igrzyska. Pokolenie 30- i 40-latków ma już tego dość.

Ale w czym ma pomóc taka debata?
Można na ulicach kopać się, wyzywać i co z tego wynika? Tylko umacniają się kolejne podziały między Polakami, z których polityczne, a także materialne zyski czerpią „wyjadacze” polityczni. Ta debata miała pokazać, że można rozmawiać i doprowadzić do wymiany poglądów nawet pomiędzy tak skrajnymi organizacjami jak SLD i Ruch Narodowy. Rozmawialiśmy o dekomunizacji, która jest niczym innym jak pacyfikacją historii. Dezubekizacja, odbieranie wypracowanych emerytur wszystkim jak leci – to też stosowanie represyjnej, moim zdaniem, odpowiedzialności zbiorowej. O tym trzeba rozmawiać.

To czego się nowego o sobie dowiedzieliście po tej prawie dwugodzinnej debacie?
Stereotypowo dla organizacji narodowych jesteśmy komunistami, którzy powinni wisieć na drzewach. Z kolei o narodowcach mówi się, również u nas: faszyści. Debata miała pokazać wszystkim, że można i należy rozmawiać. Miała zawstydzić „wielkich” polityków tego kraju, którzy zapominają, że tylko dialog i próba zrozumienia siebie nawzajem może stanowić podstawę społeczeństwa obywatelskiego. W mieście oddychamy tym samym powietrzem, mamy te same problemy, korzystamy z tych samych ulic – więc pokażmy, że na tej choćby płaszczyźnie, w naszej małej ojczyźnie, uciekając od stereotypów, potrafimy rozmawiać. A rozmowa wcale nie musi być już słodka. Ważne, że pokazaliśmy, że umiemy.

Czy siadanie z narodowcami przy jednym stole nie zaszkodzi SLD, który w ostatnim sondażu (IBRiS) ma zaledwie 7 proc. poparcia?
Za chwilę wybory samorządowe. Sojusz powinien być partią dialogu, broniącą wartości i demokratycznych, i pracowniczych, i socjalnych. Przez ostatnie lata Sojusz dryfuje, nie potrafiąc pokazać Polakom jednej z najważniejszych cech, z którymi był kojarzony – właśnie tej umiejętności łączenia, a nie dzielenia.